0
FIT MAMA

Marathon Mama : mijn marathonverhaal

Eén jaar geleden liep ik een F*cking Marathon. Hoe ik dat gedaan heb en hoe ik mij voelde de ‘day after’? Dat lees je hier in mijn dagboek de dag na de marathon in Meetjesland. Het schoonste moederdagcadeau dat ik mijzelf kon geven.


Mijn allereerste marathon in Meetjesland: the day after


Gefeliciteerd! Dit is je langste activiteit (hardloopsessie) in Strava.’ Duizend kudo’s voor mijzelf, want gisteren liep ik 42,195 km (!!!) tijdens de Krekenlopersmarathon in Meetjesland. Vandaag kon ik niet van de trappen, maar ik zit ondertussen wel met een medaille rond mijn nek én een smile tot achter mijn oren thuis achter mijn computer. Want, heeeeeey, ik liep een f*cking marathon! En hoe?! Omdat we nog volop in een pandemie zitten (jaja, binnen twintig jaar gaan we hier misschien om kunnen lachen) was het geen gewone marathon met honderden deelnemers en massa’s supporters aan de zijlijn. Neen, het was een marathon in tijdsloten, dus eigenlijk was het zoals een training in je ukkie. Weken had ik hier naartoe geleefd. Mijn gezin, mijn trainer en mijn familie leefden allemaal superhard mee en ik was er helemaal klaar voor. Dus ik verscheen om 10 u aan de start met mijn loopmaatje Jade. Daar stonden we dan, klaar om te knallen!

De eerste 21 kilometer ging het supervlot! Ik had een heel scenario in mijn hoofd en sinds mijn laatste lange training aan marathontempo was ik ervan overtuigd dat ik vlot een pace van 6:20 à 6:30 kon aanhouden. Na de halve marathon begon ik wel het gevoel te krijgen dat het niet meer zo vlotjes liep. Mentaal was het superzwaar om de ronde van 21 kilometer tweemaal te lopen (Remember de pandemie?, I kid you not!). Ik moest en ik zou een mentale switch maken. Mijn lief die naast mij fietste, haalde me erdoor. Ik bleef wel in mijn zone met mijn marathonafspeellijst in mijn oren. Naar dit moment had ik zo hard toegeleefd, ik moest en ik zou de finish halen. Hoe dan ook! Dus ik liep en ik bleef lopen en lopen. Mijn tempo vertraagde wel wat, maar dankzij de support van mijn lief en enkele telefoontjes van mijn trainer, zette ik door. Op 30 kilometer kreeg ik het echt zwaar en toen heb ik de finishtijd die ik voor ogen had, moeten opgeven. Maar ik moest en ik zou doorgaan, no matter what. En ik deed het. De laatste twee kilometer dacht ik dat ik dood zou gaan. Ik kon alleen maar denken aan die finishlijn, dus ik gebruikte mindgames om me erdoor te halen. Op 4 u 50 liep ik mijn allereerste marathon uit! De bevestiging dat je altijd het proces moet vertrouwen én de bevestiging dat je door hard te werken en te geloven in jezelf in staat bent om zotte dingen te doen. De mooiste levensles die ik aan mijzelf en mijn kinderen op Moederdag cadeau kon geven.”

Uit Marathon Mama


Niet veel later schreven Jade en ik ons boek MARATHON MAMA



Hoe fijn zou het zijn om elke week een kilometer of 1, 2, 3 … tot 42 te lopen uit de ratrace? Dit boek is het duwtje in de rug om jezelf uit de zetel te sleuren, met plezier je loopschoenen aan te trekken en ontspannen weer terug te keren. ‘Marathon mama’ bewijst dat je door te lopen meer balans in de marathon van het leven kan krijgen. Voor je het weet sta jij straks zelf aan de start van een (halve) marathon.


Je kan nog steeds een gesigneerd exemplaar hier bestellen

You Might Also Like...

No Comments

    Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.