De allereerste echo, de eerste babyfoto, de eerste stapjes, ook ik kan het niet laten om foto’s van mijn kinderen via Facebook en mijn blog te verspreiden. Blijkbaar heeft het fenomeen nu ook een naam ‘sharenting’ (Parents + Sharing). Volgens Pedro De Bruyckere is het niet zo onschuldig, in sommige gevallen zelfs schadelijk. Zo klonk het deze ochtend op Radio 1 bij Hautekiet. Tijd om te reageren en dat deed ik via Twitter: Mijn blog is een en al #sharenting. Niets mis mee denk ik, zo blijft mijn omgeving tenminste op de hoogte #zewordenzosnelgroot #hautekiet. Een paar minuten later kreeg ik een berichtje terug of ze me mochten opbellen tijdens de uitzending. Natuurlijk!
Het resultaat kunnen jullie hier herbeluisteren.
Waarom ik het dus niet erg vind om foto’s van mijn kinders te posten op Facebook en mijn blog?
 |
| Eerste foto Frauke 2 juli 2012 |
 |
| Eerste stapjes Kobe 29 augustus 2011 |
– Ik kies nog altijd ZELF welke foto’s ik erop zet, ik zal dus nooit beschamende foto’s zomaar op het net gooien.
– Mijn privacy-settings op Facebook zijn zeer goed ingesteld, ik heb ze zelfs ingedeeld in lijstjes zodat ik mijn privé-profiel niet voor iedereen open stel. Daarom heb ik ook een aparte blogpagina op Facebook aangemaakt om privé en blog nog een beetje te scheiden.
– Mijn kinders zijn nog klein, ik zie niet in op welke manier het hen zou kunnen schaden. Eerlijk gezegd heb ik nog niet nagedacht over het feit of zij dat later wel plezant zullen vinden dat hun moeder over hen schreef en foto’s online gooide. Langs de andere kant is het gewoon een leuk online dagboek en fotoalbum dat zij later met plezier zullen lezen en bekijken.
– Ik krijg vaak reacties over het feit dat ik heel mijn privacy zomaar online gooi door mijn blog. Natuurlijk zet ik niet alles online over mijzelf of mijn kinderen (zo interessant zijn we nu ook weer niet). Ik vind het gewoon fijn om alledaagse verhalen en foto’s te posten op mijn blog en daar andere meelezende moeders mee te plezieren of bruikbare tips te geven. En schuilt er niet in iedereen van ons een gluurder? (waarom zouden er anders zoveel mensen op Facebook zitten)
– Of ik vol ben van mijzelf en mijn kinderen? Natuurlijk zie ik mijn kinderen doodgraag en dat mag heel de wereld weten. Daarom is dit blogkindje ook geboren, ik wilde heel de wereld laten weten hoe fantastisch ik het leven in mijn buik vond en de eerste dagen, weken, maanden van mijn kinders.
– Foto’s van mijn kindjes op mijn profiel posten is gewoon ook heel erg leuk voor familie of vrienden die ver weg wonen. In onze huidige maatschappij waarin iedereen het constant te druk heeft met alles, is het onmogelijk om wekelijks af te spreken met iedereen. Is het daarom niet geweldig om hen te laten zien hoe snel mijn kinders groeien? Ze worden al zo snel groot!
En jullie, hebben jullie er goed over nagedacht wat jullie online plaatsen?
8 Comments
van Jansen
februari 20, 2014 at 7:11 pmIk ben ook een sharenter, maar ben me ook bewust van wat ik plaats en heb op fb een afgeschermd profiel. Iedereen moet dat voor zichzelf bepalen, maar ik blijf gezellig sharenten 🙂
Vlijtig Liesje
februari 21, 2014 at 8:31 amIk ben me ook bewust van de gevaren, en denk na over wat ik plaats. Echt sharenting doe ik denk ik niet, maar mijn kinderen zijn ook al ouder. En zij zouden dat denk ik niet leuk vinden.
Emma en Mona
februari 21, 2014 at 11:51 amIk wiste een groot deel van mijn blog. Voor het naaien, was ik ook gewoon een sharenter. Ik merkte dat mijn opschietende dochters last hadden van hun foto’s overal. Nu bepalen we samen wat mag en niet.
Leuke Wereld
februari 21, 2014 at 7:28 pmSamen bepalen wat wel en niet mag, lijkt me ook echt iets voor als de kindjes groter zijn. Nu kan het toch nog geen kwaad hé 😉
Céline
februari 21, 2014 at 7:26 pmGuilty! Fervent sharenter of babyspammer of hoe je het wil noemen. Goed kiezen wat je wel en niet schrijft/laat zien én je privacy instellingen op facebook goed beheren, dan kan al dat sharenting weinig kwaad volgens mij. Het is idd om vrienden en familie mee te laten volgen: zoveel te beter voor zij die dat leuk vinden en zij die dat niet leuk vinden moeten dan maar niet zoveel op facebook zitten rondneuzen en er gewoon over scrollen 😉
Jess Cee
februari 22, 2014 at 6:29 amHallo! Goed gezegd! Nu ik zelf ook zwanger ben heb mij idd ook al afgevraagd of ik foto’s van de toekomstige baby zal posten op FB?
Ik heb al eens ‘gesnoeid’ in mijn vrienden en mijn privacy instellingen zijn ook correct ingesteld…
Natuurlijk kies je zelf de foto’s uit en vind ik niet dat er 101 foto’s van hetzelfde verjaardagsfeestje ofzo op moeten komen, maar hier en daar een kiekje kan geen kwaad! Ik vind het moeilijker om de dichtste familie voorzichtig uit te leggen dat ze geen 101 foto’s op het net moeten plaatsen… Benieuwd wat dit zal geven…
CreativEls
februari 23, 2014 at 8:17 pmMijn kinderen zijn ook al wat groter en ik bespreek het ook altijd met hen als ik er aan denk iets te delen over hen op mijn blog of Facebookpagina, ook wat foto’s betreft . Ik woon ook ver weg van mijn familie en het is inderdaad een manier van contact houden. Mijn privacy-instellingen : ik werk ook met lijsten, niet iedereen die ‘bevriend’ is met mij krijgt alles te zien.
Liesbeth
februari 28, 2014 at 2:44 pmIedereen moet dat voor zichzelf uitmaken hé. Ik heb beslist om geen herkenbare foto’s van mijzelf en Aaron op mijn blog te plaatsen (en soms is dat tanden bijten, maar mijn man ziet erop toe dat dat niet gebeurt). Op Facebook zet ik wel foto’s van hem, omdat ik daar ook alles op privé heb gezet. En zoals je zegt, ze groeien zo snel en familie en vrienden vinden het al eens leuk om te weten hoe ie eruitziet ondertussen.