0
Opvoeding

Een kind sus je niet met een iPad

schermafbeelding-2016-11-02-om-11-07-08

Kinderen zijn aangetrokken tot schermen. Maar ze blijven er best helemaal af tot ze anderhalf tot twee jaar zijn. ‘Of ik daar iets over kon vertellen?’ vroeg journaliste Maxie Eckert mij vorige week. Het resultaat lezen jullie hier in het artikel dat vandaag online staat op De Standaard lezen:

Foto: Katrijn Van Giel – Tekst Maxie Eckert

Een jongen van 15 maanden waggelt naar de handtas van zijn moeder en haalt een tabletcomputer tevoorschijn. Hij steekt hem in de lucht en roept luid ‘Bum-ba’. Een video met de Studio 100-clown wordt ter plekke opgezet. Een meisje, drie jaar oud, zit mee aan tafel en een iPad staat voor haar. Ze is zo flink, zeggen haar ouders, en de tablet zo gemakkelijk als ze rustig willen tafelen. Een ander meisje krijst de boel bij elkaar. Haar moeder haalt een smartphone boven. Het meisje van een jaar oud koelt af. Ze jaagt met haar vingers beestjes op het scherm.

Het zijn scènes uit een restaurant, van een kinderfeestje en uit de eigen woonkamer. Nog voor kinderen kunnen praten en lopen, swipen ze met hun vingertjes over touchscreens. De tabletcomputers en smartphones maken deel uit van hun leven. Maar eigenlijk horen wij, volwassenen, de kinderen volledig weg te houden van digitale media tot ze anderhalf tot twee jaar oud zijn. Ook daarna moet het gebruik aan banden worden gelegd. Dat zegt de American Academy of Pediatrics in haar nieuwe richtlijn rond kinderen en hun mediagebruik.

Heel kleine kinderen leren niets van het scherm (zie hiernaast), terwijl overmatig mediagebruik het risico op overgewicht verhoogt en de slaap verstoort, zeggen de Amerikaanse experts. Als peuters vanaf anderhalf tot twee jaar digitale media beginnen te gebruiken, doen ouders dat ook best samen met hun kinderen. De kleintjes alleen voor een tablet of smartphone zetten, is dus uit den boze. Net als het gebruik van tablets om kinderen te kalmeren, tijdens maaltijden of net voor het slapengaan. Tussen twee en vijf jaar geldt een limiet van één uur schermtijd per dag voor alle media samen, dus ook tv.

‘Samen eten met de kinderen is hét moment voor opvoeding. Een tablet is dan een afleidingsmanoeuvre’ MAARTEN VANSTEENKISTE Professor UGent

Ouders moeten zichzelf niet onder druk zetten om de kinderen zo vroeg mogelijk in contact te brengen met technologie, klinkt het verder. De interfaces zijn vandaag zodanig intuïtief dat kinderen er snel mee weg zijn, ook als ze pas later, thuis of op school, ermee in aanraking komen.

In eigen land zegt ook Kind en Gezin dat ouders de schermtijd van hun jonge kinderen moeten beperken. Maar echte houvast zoals een duidelijk verbod voor kinderen jonger dan anderhalf jaar is er hier niet. ‘We gaan wel akkoord met de Amerikanen, maar zijn iets minder categoriek’, zegt Sarah Vanden Avenne, orthopedagoge bij Kind en Gezin. ‘Een verbod werkt niet, want de tablets zijn nu eenmaal overal. We geven liever aanbevelingen, zodat ouders keuzes kunnen maken op maat van hun gezin.’

De tablet als medicijn
Veel jonge ouders worstelen intussen met de vraag wat een juiste keuze dan wel inhoudt, vertelt Lobke Gielkens. Op haar blog ‘Leuke Wereld’ schrijft ze over het leven met haar kinderen Frauke (4 jaar) en Kobe (6 jaar). ‘Onder collega’s en vriendinnen wordt er veel over gepraat: zijn jullie kinderen ook verslaafd aan de tablet, hoe pakken jullie dit aan?’

‘De kinderen worden stilgehouden met de tablets. We geven het om het onszelf makkelijk te maken’
LOBKE GIELKENS Moeder van twee en blogster

‘In mijn omgeving zie ik de tablets vaak bovenkomen. Je gaat ergens naartoe, bijvoorbeeld op restaurant, en hop, daar is de tablet. De kinderen worden ermee stilgehouden. Alsof het een medicijn is en we het de kinderen geven om het onszelf als ouder gemakkelijk te maken.’

Gielkens ziet het gebruik van die media door kleine kinderen kritisch. Op haar blog recenseerde ze onlangs wel apps voor de kleintjes. ‘We willen het de kinderen aanbieden, want ze vinden het heel leuk om ermee te spelen. Maar er zijn toch ook nog zoveel andere dingen. Naar buiten gaan, bijvoorbeeld.’

Eén dag zonder scherm
In haar gezin zijn er daarom regels voor het gebruik van de gezinstablet. Die slingert bijvoorbeeld nooit rond, zodat Kobe en Frauke er niet zomaar mee beginnen te spelen. En als ze de tablet gebruiken, is er altijd een ouder in de buurt. De volwassenen kiezen ook welke apps geschikt zijn voor de kinderen. Verder is er elke week één dag zonder schermtijd.

Je moet er wel bewust mee bezig zijn, zegt Gielkens. ‘Ik ben nu in verwachting van ons derde kindje. Via zijn broer en zus zal het al heel jong in contact komen met de tablet. Als we er dan geen duidelijke regels rond hebben, zou snel het hek van de dam zijn.’

Die regels zijn belangrijk, beaamt Maarten Vansteenkiste, die als professor verbonden is aan de vakgroep ontwikkelings-, persoonlijkheid- en sociale psychologie van de UGent. ‘Je moet er duidelijk over zijn: wanneer mag het, wanneer niet en hoelang? Bij kleine kinderen kan je de tijd visualiseren, bijvoorbeeld met een zandloper. Als die leeg is, is de tijd op.’

Vansteenkiste waarschuwt er ook voor om tablet en smartphone steeds boven te halen in bepaalde situaties, bijvoorbeeld om een boos kind te kalmeren. ‘Voor het kind zelf is het belangrijk om de emotie te leren kennen, en als ouder moet je interesse tonen in wat er met het kind aan de hand is. Een scherm gebruiken om het kind tot rust te brengen, doet me denken aan volwassenen die naar snoep grijpen om zichzelf te troosten. Het vlakt de emotie af en heeft een verdovend effect. Je laat zo een kans liggen om iets uit de situatie te leren.’

‘Ook aan tafel is het tabletgebruik af te raden. Dat is hét moment bij uitstek waarop er sociale interactie is en waarbij kinderen worden opgevoed. Je praat over de dag. Als een kind nog klein is, ondersteun je als ouder je kind bij het eten. Je kind pikt heel wat normen en waarden op door mee aan tafel te zitten, zelfs als het nog niet kan spreken. Als je er dan een tabletcomputer bijzet, is dat eigenlijk een afleidingsmanoeuvre.’

Kinderen jonger dan twee jaar steken niets op van het scherm 

Baby’s en peuters leren het meest door echte dingen aan te raken en door interactie met hun vertrouwenspersonen. Voor de hersenen van kinderen jonger dan twee jaar is het zelfs heel moeilijk om tweedimensionale voorstellingen en symbolen op het scherm te vertalen naar de echte, driedimensionale wereld, schrijft de American Academy of Pediatrics.

Uit onderzoek naar honderden commerciële apps voor peuters en kleuters blijkt ook dat veel apps, ondanks het label dat ze ‘educatief’ zouden zijn, weinig bijdragen tot hun ontwikkeling. Opmerkelijk: features in apps die er een interactieve beleving van maken, denk aan geluidseffecten, zijn contraproductief. Door die features vermindert tijdens het gebruik van de app de interactie met een volwassene die meekijkt – terwijl de interactie juist belangrijk is om toch iets van de app op te steken. (mec)

Het volledige artikel kunnen jullie hier nog eens nalezen op De Standaard online.

Benieuwd hoe jullie over tabletgebruik bij jonge kinderen denken? Zijn er bij jullie regels? 

You Might Also Like...

8 Comments

  • Reply
    Claessens
    november 2, 2016 at 11:41 am

    Wij zijn dol op multimedia, man zit in de it…Maar zijn ook een creatief gezin en gaan ook graag op stap… Als we gaan eten op restaurant zit mijn handtas vol stiften, tekenschriften,boeken….
    Maar kunnen genieten na een dag vol plezier,ook een dag met tv ,er wordt niet hele tijd gekeken want mijn dochter kan geen dag zonder tekenen. En zoonlief die is graag buiten
    Maar mijn dochter pikte er wel iets van op van toen ze nog klein was,wij zetten toen vaak oude Mickey mouse omwille van de leuke muziek en robin kon helemaal de muziek neuriën nadat we Mickey mouse een jaar niet meer hadden opgezet want ze kon dat herinneren dat Mickey mouse muziek haar kon kalmeren als een slaapliedje

  • Reply
    Ellen Wijns
    november 2, 2016 at 12:01 pm

    Onze kinderen zijn ook grote aanhangers van de ipad.
    Onze oudste zoon van 5 mag elke dag een half uurtje ipad of de Wii (in de weekends en vakantie wordt dat dikwijls uitgebreid tot 1uur of 2 uren (niet achter elkaar).
    Wij hebben verschillende regels uitgeprobeerd, deze van 1/2u/dag werkt het beste. Hij maakt hier meestal gebruik van onmiddellijk na de schooluren. Hij heeft dan zo zijn moment van afzondering in zijn eigen wereld nodig en dat maakt de rest van de avond dan voor iedereen een pak draagzamer.

    Onze jongste is 2 jaar en kijkt af en toe eens mee met grote broer. als hij het vraagt mag hij ook wel eens op de ipad, maar dat is voor hem nog geen prioriteit en valt dus misschien 1x/2weken eens voor. Voorlopig daar nog geen regels dus.

    Wij zijn ook wel voorstander van “echt” speelgoed of buitenspelen en proberen zo’n goed mogelijke balans te houden.

  • Reply
    Lies
    november 2, 2016 at 12:38 pm

    Hier is het gebruik tot nu beperkt tot een zeldzaam gebruik, als ik vergeet iets anders mee te nemen in de wachtzaal of op restaurant om ze te entertainen! Axelle vraagt zelf nooit naar de tablet of smartphone en dag poog ik zo lang mogelijk te houden 🙂

  • Reply
    Liesje
    november 2, 2016 at 2:11 pm

    Hier krijgen de meisjes (5 en 6j) elk een kwartier per dag op de Ipad, grote broer (11j) een halfuur. De tijd wordt aangegeven met een keukenwekker. Ze vinden dat heel gewoon. Als de keukenwekker afloopt is er zelden of nooit discussie. Voor we die regel invoerden was er altijd discussie: die mocht langer, het is an mij, ik mag nooit kiezen, … Nu is het simpel: jouw kwartier, jouw keuze. Samen kijken/spelen mag, maar moet niet. Soms mag er eens iets meer, meestal als we dan allemaal samen zijn bijv. liedjes zoeken waarop gedanst wordt. Broer mag daarnaast ook nog op de laptop voor schooltaken en occasioneel voor spelletjes.
    De tablet gaat zelden mee in de handtas en als ze mee gaat, dan weten ze het niet 🙂 Want die is echt in ‘nood’: als ze niet kunnen buitenspelen, er geen speelhoekje is, …
    En de smartphone van mama is geen speelgoed… Nooit 🙂 Want eenmaal je er aan begint, zelfs als uitzondering, wordt het moeilijk om te weigeren.
    En het is niet omdat mama een social media addict is (en haar job als excuus kan gebruiken :-D) dat de kinderen dat al moeten zijn, hé?

  • Reply
    Anneke
    november 2, 2016 at 3:24 pm

    Hier is het heel simpel: 9, 10 en 13 jaar, maar de tablets worden enkel uit de kast gehaald als we bv. een lange rit voor de boeg hebben of eventueel eens in het weekend een uurtje. En de dingen die erop staan worden door ons op voorhand ‘goedgekeurd’.
    Tv mogen ze kijken na het doen van het huiswerk en als ik bv. aan het koken ben.
    Het is hier dus wat aan banden gelegd. Maar de kinderen stellen zich daar geen vragen bij en doen daar ook niet moeilijk over. Het is maar wat je hen gewend maakt.
    Call me old fashion, maar er gaat niks boven een namiddag buiten ravotten of samen spelletjes spelen of gezellig keuvelen en bijpraten over de dag tijdens het eten.
    Ze zullen nog genoeg geconfronteerd worden met al die multimedia in de toekomst 😉

  • Reply
    Resaarcle
    november 2, 2016 at 3:37 pm

    Wij gaan voor onze dochter van bijna 4 voor de regel dagje wel, dagje niet, dagje wel, dagje niet. In het begin vroeg ze dan vaak of het die dag schermtijd was, maar ondertussen is dat al heel fel geminderd.

  • Reply
    Tine Vanhaevre
    november 3, 2016 at 11:14 am

    Ik heb geen tablet dus mijn peuterzoontje heeft daar amper ervaring mee. Hij kijkt ook geen tv thuis, als we op bezoek zijn bij andere kindjes mag hij uiteraard meekijken maar het interesseert hem max 2min. Enkel af een toe een liedje op YouTube samen met mij, daar houdt zijn schermgebruik op. Iedereen maakt daar zijn eigen keuzes in uiteraard maar ik sta ten volle achter de mijne.

  • Reply
    Kirsten
    november 7, 2016 at 11:00 am

    Ik vind ook dat kinderen niet gesust moeten worden met beeldschermen. Het is geen afleidingsmanoeuvre en dat mag het in mijn ogen echt nooit worden. Lenne is nu bijna 17 maanden en je ziet gewoon dat ze enorm geïnteresseerd is in beeldschermen, maar de tv wordt hier nooit opgezet voor haar. Soms zet ik wel eens een liedje op Youtube op, maar dan is het puur de muziek die ze hoort, de beelden worden haar niet getoond. Bij de ouders van mijn man mag ze per dag naar 2 filmpjes van Bumba kijken, terwijl wij uitdrukkelijk gevraagd hadden dit niet te doen. Bij mijn ouders kijkt ze nergens naar. Hier thuis heeft ze in totaal denk ik al 2 filmpjes van 5 minuten gezien en dat was het dan. Ik wil het echt zo veel mogelijk beperken, zeker nu ze nog zo klein is. & ook later moeten er grenzen gesteld worden.

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.