Gastblog Kobe : op grootouder kleinkind citytrip @ Londen

Hallo,

Mijn naam is Kobe en mijn mama is Lobke wiens blog je zo graag leest.

Ik ben vorig weekend op citytrip naar Londen geweest en nu heb ik haar blog even van haar overgenomen gewoon omdat zij er niet bij was. Mijn oma (Mutti) had dat al zo lang beloofd en nu is het er eindelijk van gekomen. Ook Bob, de vriend van mutti was erbij.

Benieuwd wat wij allemaal gedaan hebben? Ik vertel er je alles over hieronder, misschien kan jij dan ook eens met je grootouders (of ouders) naar Londen?

We zijn met de Eurostar naar Londen gereden. Dat is zo’n supersnelle trein maar deze keer was hij niet zo snel. Even buiten Lille dus voor de tunnel (wist je dat die onder het water rijdt?) stonden we stil. De treinmanager vertelde ons dat er een ongeval was gebeurd en dat we moesten wachten tot de politie ons doorliet. We hebben dan maar wat gekaart. Uiteindelijk heeft het oponthoud zeven uren geduurd maar ik weet er niet veel van want ik was op mutti’s schoot in slaap gevallen. In Londen aangekomen moest ik wel wakker worden en dan waren er geen taxi’s omdat er zoveel treinen tegelijk met vertraging waren toegekomen. Dan maar met de metro. Resultaat: in plaats van 9 uur ’s avonds zijn we om 4 uur ’s morgens in ons hotel toegekomen! Dus vlug naar bed.

De volgende morgen voelde mutti zich niet goed, oververmoeid, dus ben ik met Bob alleen op stap gegaan. Die is wel streng, kijk rechts, kijk links want ze rijden daar anders hé maar ik mocht toch loslopen van hem :-). Eerst nog een stevig ontbijt in het hotel, roerei met worstjes en dan nog twee porties cornflakes met een groot glas fruitsap. Na zo’n korte nacht was dat welkom!

Diana Memorial Playground
We zijn dan eerst naar een grote speeltuin gegaan die genoemd is naar prinses Diana die in Parijs verongelukt is. Dat moet wel een lieve geweest zijn. Er is daar een grote speeltuin met allemaal houten speeltuigen eigenlijk iets voor kleine kinderen en een waterplas voor nog kleinere kinderen en een indianendorp maar daar woonde niemand. Het leukste was het piratenschip daar ben ik gaan klimmen en klauteren, iets wat ik zo graag doe.

Na een uurtje of zo, veel te kort eigenlijk, moesten we verder want er was nog veel te zien zei Bob. Dat park Hyde Park of zoiets is wel heel groot en we hebben veel moeten stappen. Ik had mijn nieuwe sportschoenen aan dus dat was geen probleem. Er zitten in dat park veel duiven en ook eekhoorntjes. Die zijn helemaal niet bang. Zo kwamen we aan Marble Arch dat is zo’n grote witte marmeren poort die ik helemaal niet zo wit vond maar goed we moesten verder.

Onderweg aten we een wafel want ik had niet zoveel honger na dat groot ontbijt. Er is daar ook een fontein die genoemd is naar die zelfde prinses Diana, die moet wel graag gezien geweest zijn. Na lang stappen kwamen we aan de Royal Albert Hall. Dat is zo’n groot rond gebouw waar ze concerten geven. Daar recht tegenover staat het standbeeld van die koning Albert. Helemaal in het goud! Nu hebben de Engelsen al heel lang een koningin en daar moesten we nu naar toe.

Klimmen en klauteren in de bomen
Onderweg passeerden we een vreemd monument dat bestond uit lege olievaten helemaal paars geschilderd, dat dreef op het water, denk ik, raar was dat. Je kon er met bootjes rondvaren maar daar hadden we de tijd niet voor. De koningin wachtte. Dus snel een drankje genomen en stappen maar. Londen is wel groot zeg. Zo doende kwamen we aan Buckingham Palace waar de koningin woont. We hebben haar helaas niet gezien maar wel de wachters die van die vreemde berenmutsen dragen. In de winter zal dat wel lekker warm zijn maar in de zomer… Er was daar zo veel volk dat we maar snel terug het park zijn ingegaan. Daar stonden enkele leuke bomen waar je kon inklimmen of het mocht wisten we niet maar ik heb het toch gedaan. Even verder weer zo’n rare boom dus daar moest ik ook in klimmen. Dat was eigenlijk leuker dan die koningin die we toch niet gezien hebben.

Dan weer door het park terug naar het hotel. Mutti was nog niet beter dus zijn Bob en ik een pizza gaan eten. Niet zo lekker als bij ons maar als je honger hebt… Dan vlug naar bed want het was een korte nacht geweest.

Dag twee in Londen
De volgende dag was Mutti beter en zijn we dus met drie gaan ontbijten. Weer zo’n grote porties. Ik heb wel graag zo’n ontbijtbuffet dan kan je eten wat en zoveel je wil. Dan met de metro naar de stad. Die metro is zo’n ingewikkeld systeem van treinen die onder de grond rijden soms heel diep, we moesten dan twee of drie roltrappen nemen om er te komen. En warm dat het er was. Er leven daar beneden ook muizen dat is heel gek zo diep onder de grond.

Na wat wandelen door de stad namen we een boot voor een trip naar Greenwich. Onderweg vertelde de gids over de gebouwen die we passeerden. Het financiële hart van de city daar begreep ik niets van dat is voor grote mensen. Er is ook een brug die tijdens de oorlog gebouwd is door vrouwen. Alle mannen zaten aan het front dus moesten de vrouwen bouwen. Er staan daar veel hoge gebouwen want er is niet veel plaats dus moet je in de hoogte hé. Ook het reuzenrad hebben we gezien dat is iets voor deze namiddag.

In Greenwich loopt een lijn, meridiaan geheten die toelaat tijd en plaats op aarde te meten. Allemaal veel te ingewikkeld. We hebben er wel een burger gegeten. Ik lust dat wel maar Mutti vindt dat niet goed. Omdat Bob het ook at kon ze niet nee zeggen. Ze heeft alleen een slaatje gegeten maar dat is niet genoeg hé.

Dan terug met de metro naar de stad. We moesten door een groot shopping centrum. Allemaal winkels onder de grond. Jongens toch, zo druk, helemaal niet leuk. Na nog wat door de stad gewandeld te hebben zijn we naar het reuzenrad de Londen Eye gegaan. Bob had VIP tickets geboekt en maar goed ook anders moest je uren lang aanschuiven. De champagne was voor de grote mensen natuurlijk. Tijdens het wachten was ik mijn verslag aan het schrijven en een van de mannen die daar werkte vond dat ik zo mooi kon schrijven. Hij heeft daarom iets in mijn boek geschreven, in het Japans. Ik kon het niet lezen maar het was wel leuk. Dan naar het rad. Cool hoor. Dat draait in een half uur helemaal rond. Onderweg werden er natuurlijk foto’s genomen. Heel speciaal.

We waren dan wel een beetje moe en hebben een broodje gekocht voor het avondeten en dan naar bed want het was een drukke dag geweest.

De laatste dag gingen we terug de stad in, na weer een groot ontbijt uiteraard en weer met de metro. Mutti wou me de winkelstraten laten zien. Er wonen daar wel rijke mensen in Londen. Er rijden van die sjieke auto’s, Rolls Royce, Bentley, Ferrari en een Lamborghini hebben we gezien. Dat heeft Bob me uitgelegd want ik ken al die merken niet. Eerst zijn we dan naar Hamleys gegaan. Dat is een reuze grote speelgoed winkel. Als je een grote portemonnee hebt kan je hier terecht. Ongelooflijk wat ze hier allemaal verkopen. Mutti heeft daar voor Frauke, mijn zus, een beertje Paddington gekocht en ik kreeg voor mijn verjaardag een soort rolschaatsen maar dan alleen de achterwieltjes die licht geven als je er mee draait. Ik ben eens benieuwd of dat gaat lukken.

Daarna zijn we nog naar een M&M winkel geweest. Drie verdiepingen met snoep en t-shirts en zo. De grote bol buiten was wel leuk. Even verder kwamen we op een plein waar theaters zijn. Daar hebben we iets gegeten en dan vlug verder want we hadden niet veel tijd. Het volgende plein was Trafalgar Square. Dat heeft iets te maken met een zeeslag gewonnen door de admiraal die daar boven op een kolom staat. Het leukste vond ik de leeuwen. Daar mocht ik op klimmen. En de politie die er rondliep was ook heel aardig. Het was er heel druk, veel te druk en we gingen dan maar terug naar het hotel, met de metro, om onze bagage op te halen.

Dan terug, met de metro naar het grote station, Saint Pancras of zoiets voor de terugreis. Ook daar was het veel te druk en ik was blij dat we op de trein konden. Zonder ongelukken deze keer reden we terug naar België. Ik was blij mijn papa en mama terug te zien en mijn zus en Milleke natuurlijk.

Het was heel leuk! Eind deze vertrek ik met mijn mama, papa, zus en broer naar Zweden. Dat wordt nog een avontuur maar daarover zal mama wel haar blog schrijven :-).

Groetjes
Kobe

PS: met dank aan Bob om mij te helpen deze blogpost te schrijven en de foto’s te trekken. Ik heb zelf wel een dagboekje gemaakt van mijn eerste citytrip naar Londen, dat is leuk voor later!

Hier vind je alle tips die Kobe gedaan heeft nog eens in een notendop:

Londen met kinderen, dan moet je dus zeker hier naartoe volgens Kobe (buiten de gewone London shizzle):
Diana Memorial Playground
Buckingham Palace
Het reuzenrad Londen Eye
Hyde Park
Greenwich
Hamleys: de allergrootste speelgoedwinkel

Gebruik ook de app citymapper: een gemakkelijke app waarmee je overal geraakt in Londen (niet alleen de metro maar ook te voet met de fiets of Uber)

> HIER LEES JE OOK NOG EEN PAAR INSIGHT TIPS VOOR LONDEN ALS CITYTRIP MET KINDEREN